11 en 12 mei, was op Texel het Wadden Vogelfestival. Een weekend wat volledig in het teken staat van vogels op Texel.
Tijdens dit vogelfestival werd ook een Big Day georganiseerd. Wat is een Big Day? Een Big Day is een vogelrace waar teams van vogelaars in een tijdsbestek van 24 uur zoveel mogelijk vogelsoorten proberen te zien of horen. Wat de teams ook werd gevraagd was om zoveel mogelijk geld op te halen voor het goede doel. Het goede doel voor dit jaar is de “Duinvogels”, zoals de wulp, tapuit en de nachtzwaluw.
Dus elk team kon gesponsord worden.
Ik deed ook mee met een team. Samen met mijn vrouw, Esther en een goede vriend van ons, Ab Steenvoorden, vormden wij het team genaamd “De Puffins”. Jaja, ik hoor jullie al denken, het hoort toch “The” te zijn in plaats van “De”. Ja, misschien wel, maar wij vonden het het op deze manier leuker.
Vooraf had ik al veel lol met de voorbereidingen. De gebieden bekijken op Texel en Waarneming.nl in de gaten houden, wat voor vogels er werden gezien. En we spoorden natuurlijk zoveel mogelijk mensen aan om ons te sponsoren. Waar ook gehoor aan werd gegeven.
Vrijdag 10 mei vertrokken we vroeg, zodat we de hele dag zouden hebben op Texel. Op de boot begon het vogels kijken al. We zochten een plek achterop de boot en konden daar mooi de meeuwen bekijken die de boot volgden. Kokmeeuwen, zilvermeeuwen en kleine mantelmeeuwen in verschillende jaarkleden. En ook een enkele visdief.
Op Texel aangekomen reden we naar De Cocksdorp, om bij het Vogelinformatiecentrum van Marc plomp te gaan kijken en natuurlijk even met Marc te gaan praten. Daar zagen we ook meteen al een paar bekenden, die we meteen gevraagd hebben voor kijktips.
Na de fijne gesprekken zijn we, met de kijktips op zak, een aantal gebieden gaan verkennen. Eerst naar een akker waar al een paar dagen morinelplevieren zaten. Het was niet zo moeilijk ze te vinden, er stonden al meerdere mensen te kijken. En als je ze dan ziet dan kan je alleen maar zeggen; “Wow, wat een prachtige vogels.” Heel bijzonder dat ze op Texel zaten. Ik zag 17 vogels, man en vrouw. Echte heel gaaf.
Via nog een paar andere gebieden zijn we naar onze B&B gereden, waar we werden ontvangen met koffie, thee en appelgebak. Lekker!
We konden niet te lang blijven zitten, want we moesten weer terug naar De Cocksdorp. Daar werd de briefing gegeven voor de Big Day van de volgende dag. De fietsen werden uitgedeeld en zijn we snel wat gaan eten. Bij de B&B proberen wat te slapen, voordat de start van de Big Day was. Na 1,5 uur ging de wekker weer. Aankleden. Maar wat moesten we aan? Hoe koud was het ’s nachts en hoe warm zou het overdag zijn? In laagjes werken werkt het beste, dan kan je altijd nog iets uit doen.
Spullen in de auto en op weg naar het startpunt in De Cocksdorp. Daar was Ab ook al en we moesten nog even wachten tot het 00:00 uur was, dus namen Ab en ik maar een bier. Een goed begin, zeg ik. Om 00:00 uur werden we buiten verwacht en stonden 2 andere teams ook al klaar om te vertrekken. Het startschot werd gegeven door Marc Plomp en wij zwaaiden ze uit ons bier uitdrinkend. Succes jongens en meisjes.
Toen was het toch ook voor ons tijd om te vertrekken. We hadden een route besproken en Ab wist nog wel een paar plekken waar we nachtvogels zouden kunnen horen. Onderweg zagen we de andere teams ook weer en in de app kwamen de berichten over bijzondere vogels ook al binnen.
En hoe gaaf is het om ergens in het pikkedonker te staan luisteren, bij een water. En dan ineens, vlak voordat we weg wilden gaan, het geluid van de porseleinhoen te horen. Wat bijna klinkt als een zweepslag. We hoorden 2 keer het fluitende “hwiet” en daarna niet meer. Maar het was genoeg . Wanneer 2 personen van onze groep de vogel hoort en/of ziet mogen we hem tellen. In dit geval hoorden we hem alle drie. Geweldig, die kan je maar hebben. In het bos hoorden we ook het subtiele geluid van de ransuil. Zacht zei hij, “hoe”.
Dat zijn echt geweldige soorten om op je lijst te hebben. Daar waren we heel blij mee.
Het begon al wat lichter te worden en moesten dus op zoek naar de zangvogels die wakker werden. En de appjes over bijzonder vogels bleven maar binnenkomen.
Eén van de eerste zangvogels die we tegenkwamen was de fluiter. Echt een vogel die ik niet snel zal vergeten. Het is een vogel die je eerder hoort dan ziet. Het geluid van de fluiter lijkt op een het geluid van een muntje dat je snel ronddraait op een metalen ondergrond. Uiteindelijk gaat dat muntje langzamer draaien en valt stil. Zoiets als “trrriiiiiiiiiiuuu” en soms een roep wat lijkt op een toon van een nachtegaal.
Later hebben we de fluiter ook gezien. Werkelijk een mooi vogeltje.
In de app kwam een bericht binnen over een grauwe klauwier. Die wilden wij ook wel zien, dus gingen we op zoek. Maar helaas hebben we hem niet kunnen vinden.
Dan maar naar het strand voor de zeetrek. Op het terras van een strandtent hebben Ab en ik de zee zitten afzoeken. Ja hoor, daar kwamen zwarte zeeëenden langs. Gaaf. En ook nog een roodkeelduiker. Geweldig. Een dwergstern en grote stern lieten zich ook nog zien. Wat helemaal geweldig was, was terwijl Ab en ik door onze telescoop zitten te turen, wij ineens Esther horen roepen dat we naar boven moeten kijken. Daar kwam een mannetje blauwe kiekendief langsvliegen. WOW. Ik denk dat de afstand ongeveer 10 meter was. Weer een paar mooie soorten voor op de lijst.
Na een klein uur zijn we weer naar het bos gefietst, waar we soorten zoals de appelvink, grauwe vliegenvanger, wielewaal, staartmees en de kleine barmsijs op onze lijst konden toevoegen. Het ging lekker. Later toch nog maar een keer naar het strand om de zee nog eens af te zoeken. Er waren toch wel bijzondere vogels langsgekomen zagen we in de app. Die wilden wij ook wel zien. Maar we zagen niet meer dan een Jan-van-Gent. Ook leuk. Maar iets meer soorten zou nog leuker zijn.
We konden niet erg lang blijven zitten, dus we gingen weer verder. Door het bos naar een ander deel. Er was een Kwartel gemeld, die wilden wij ook hebben. Op het gemelde punt aangekomen, liet de kwartel zich goed horen. Een geluid dat klinkt als, fwhiet, fwhiet, fwhiet. Tussen de eerste fwhiet en de tweede fwhiet is een korte pauze, waarbij de tweede en derde vlug op elkaar volgen. In één woord geweldig.
En we moesten weer door. Er vlogen putters over terwijl het volgende bericht binnenkwam. Een spotvogel. Meteen gekeken waar die zat en geen moment verder verspild, maar direct daar naar toe gefietst. Er stonden al wat mensen te kijken/luisteren en wezen ons waar hij zat. We hebben zijn zang heel goed kunnen horen. Dit is niet te omschrijven. maar ik probeer het toch. Heel gevarieerd en luid. Kwetterend met veel herhaling. Kan overigens heel goed andere vogels imiteren.
Via wat akkers, waar we een Engelse kwikstaart zagen, fietsen we richting de Mokbaai. Over ons hoofd vlogen de huiszwaluwen en gierzwaluwen. Onze lijst werd daardoor alsmaar langer.
Bij de Mokbaai aangekomen, stonden op een uitkijkpunt een aantal mensen te kijken door een telescoop. Deze wezen ons op een aantal soorten in de baai. Soorten zoals de zilverplevier, rosse grutto, grote mantelmeeuw en groenpootruiter. Super. Iedereen keek mee en als er een vogel werd gezien werd dat doorgegeven en konden wij hem ook bekijken.
De tijd liep door en wij moesten weer verder.
Om de Mokbaai heen, richting het oosten van het eiland. Eerst naar de NIOZ haven, daar zou een paarse strandloper zitten. En inderdaad hij zat er. Verscholen tussen de vele steenlopers.
Langs de oostkust fietsten we richting het noorden en kwamen langs verschillen plassen waar we stopten om te kijken en te praten met de andere teams die we daar tegenkwamen.
Bij de eerste plas die we tegen kwamen zaten een groot aantal rotganzen. En tussen die rotganzen zaten witbuikrotganzen en een zwarte rotgans. Wel heel gaaf als je die er uit pikt. Die konden we ook toevoegen aan onze lijst.
De volgende plas gaf ons de kemphaan, noordse stern en dwergmeeuw.
Zo’n beetje alle teams waren hier aan het rondfietsen. Soms kwam er een team terug omdat ze een vogel gemist hadden.
We gingen verder via een mooie vallei met een grote plas. Daar zat een grote Canadese gans op een nest. Dat is normaal gesproken een gans die veel gezien wordt in Nederland, maar niet op Texel. Daar is het een zeldzaamheid. Dus helemaal top dat we die hebben gezien. Maar ook een kleine plevier, stormmeeuw en oeverzwaluw zagen we daar. Wat heel bijzonder was, was dat op een eilandje in de plas een zwarte zee-eend zat te rusten. het team van Natuurmonumenten wat achter ons fietste hebben hem ook nog gezien. Wij vernamen later dat de zee-eend was weggevlogen.
Aan het eind van de dijk zagen we op zee een geoorde fuut. leuk om toe te kunnen voegen.
We wisten waar de morinelplevieren zaten, dus die kant maar op. Supergaaf om die tijdens deze Big Day te zien. Ab zag ergens 2 witte stippen in het veld. Door de verrekijker konden we goed zien dat het blauwe reigers waren. Ook een soort die niet veel voorkomt op Texel.
Nog even staan te genieten van de morinelplevieren op een akker en dan weer verder. Op een andere akker zagen we goudplevieren en hoorden we veldleeuwerikken.
We gingen weer richting het westen en kwamen bij een plas in de duinen aan. Waar een aantal andere teams stonden te kijken. Daar zag iedereen de bosruiter en watersnip. En toen iemand riep “kijk omhoog”, konden we ook nog een sperwer langs zien vliegen.
Inmiddels hadden we trek gekregen en wilden we wel wat eten. Bij het Eierlandsehuis, het start- en finishpunt, konden we aanschuiven voor de nasi. Die was zeer welkom.
We begonnen al erg moe te worden, maar gingen na het eten weer met veel enthousiasme op pad. Er werd een kleine zilverreiger gemeld. Die zou nog leuk zijn om op te kunnen schrijven. Wij naar de bewuste plek, maar helaas, geen kleine zilverreiger gezien.
Moe maar zeker weer een ervaring rijker zijn we naar het Eierlandse huis gegaan waar we met applaus werden ontvangen.
Het was echt een superervaring.