Het was nog schemerig toen ik bij het verzamelpunt aan kwam. Na niet al te lang wachten, kwamen de deelnemers voor deze uilenspecial, van BirdingBreaks, allemaal één voor één aan.
Het was al snel gezellig. Handen werden geschud en de verrekijkers en camera’s kwamen tevoorschijn.
Na een voorstelronde van een ieder en de uitleg over de dag, zijn we naar de eerste locatie gelopen. Het was niet verlopen en de uilenkast werd al snel gezien. De hele omgeving werd afgezocht, maar deze uil liet zich niet zien. Helaas.
Eén van de deelnemers zag een paar reeën. Die liepen mooi over een weiland en iedereen kon ze zien lopen. Is altijd leuk.
Aangezien we met een redelijk aantal auto’s waren, was het handig om een aantal auto’s ergens neer te zetten en dan te gaan carpoolen. De auto’s werden op de parkeerplaats van een hotel neergezet en daarvandaan zijn we naar de volgende locatie gereden. Dit was een leuke locatie voor ransuilen. Deze ransuilen zitten in een grote dichte conifeer, dus het is wel even zoeken om ze te zien. Het lukte mij er 4 te vinden. Door het grijze weer en dat ze in een dichte boom zaten was het wat lastiger, maar uiteindelijk kon iedereen ze zijn. Ik heb nog even een uilenbal uit elkaar gehaald om te laten zien wat er allemaal voor botjes in zitten. Dan door naar de volgende locatie. Dit was weer een steenuil locatie, maar ook hier helaas geen steenuil. Bij de volgende boerderij, zou ook een steenuil zitten. Die was de afgelopen week daar een aantal keer gezien. En terwijl ik de daken en de bomen afzoek, hoor ik één van de deelnemers vragen: “Marcel, wat is dat voor een grote vogel in die boom, daar in de verte?” Ik richt mijn verrekijker en zie dat het een zeearend is. Ik vertel dat dan ook en ze werden allemaal nog enthousiaster. De telescoop heb ik op de zeearend gericht zodat alle deelnemers hem goed konden bewonderen. Deze zeearend maakte goed, dat we nog geen steenuil hadden gezien. Voor de meeste was het de eerste keer dat ze een zeearend hadden gezien.
Dan rijden we naar een mooie wijk met redelijk veel groen. Daar zouden ransuilen moeten zitten. We parkeren de auto’s in een straat en lopen vervolgens naar een straat ernaast. Daar zie ik al snel 5 ransuilen zitten. Deze waren ontzettend goed te zien. De boom was kaal en niet ze groot. De deelnemers vonden het geweldig en de camera’s bleven klikken. Na even goed in alle bomen gekeken te hebben, werd er nog een ransuil ontdekt in een andere boom. Het is heel leuk om de reacties van de deelnemers te zien.
We waren inmiddels al bijna de hele ochtend op pad en we waren wel toe aan koffie. Dus naar het hotel gereden waar we genoten hebben van de warmte en de koffie. Daarna nog even een wandeling gemaakt door een aangrenzend park. Daar hoorden en zagen we veel vinken en koolmezen. Maar ook pimpelmezen lieten zich zien. Een enkele keep zat tussen de vinken en de hoge tonen van de goudhaantjes werden ook gehoord.
Tijd voor de volgende uil. Dus weer naar de auto’s.
Na een korte rit rijden we een prachtige groene wijk in. De auto’s worden geparkeerd en terwijl een ieder nog even bezig is, met spullen pakken, kijk ik alvast of ik de bosuil, want daar zijn we hier voor, al zie zitten. En ja, er zitten er zelfs 2. Dus wanneer de deelnemers naar mij toekomen, vertel ik ze dat ik de uilen heb gezien. Alle bomen worden afgezocht en ik vertel waar ze moeten kijken. Deze uilen zitten op een bijzondere plek. Ik richt mijn telescoop op ze en ze worden door een ieder goed bekeken.
De locatie die nu volgt is weer een stukje rijden om vervolgens een wandeling in een bos te maken. Bij een prachtige boom aangekomen, zou daar een bosuil moeten zitten, maar jammer genoeg laat deze zich niet zien. De wandeling maakt een hoop goed. Er worden grote bonte spechten gehoord en gezien en hier en daar een boomklever. De mensen genieten.
Teruglopend naar de auto lijkt iedereen een beetje onder de indruk van het mooie bos. Iedereen loopt stil over het pad.
Dan gaan we naar de laatste locatie. Het wordt al wat later en donkerder. Ook hier gaan we een wandeling maken om bij de plek van de bosuil te komen. Wanneer we de bosuil op redelijke afstand zijn benaderd, is iedereen stil en ik laat zien waar hij ziet. Er worden foto’s gemaakt en we gaan een stukje dichterbij. We hebben een mooie plek gevonden waar de bosuil goed konden zin in de opening in de boom. Het is een prachtig gezicht.
Dan begint het toch wel wat donkerder te worden en wordt het tijd om te gaan.
Terug naar het hotel om de auto’s weer op te halen.
We nemen afscheid en iedereen heeft genoten van deze ontzettend leuke dag.
