Het was alweer even geleden dat ik een wandeling had gemaakt op Lenteveugd. Het is nog steeds redelijk kaal, maar de eerste bloemetjes laten zich al zien. Het is de Sterhyacint(Scilla) en de Paardenstaart die daar nu beginnen te bloeien. De Sterhyacint is een overblijfsel van de tijd dat Lentevreugd een bollenveld was. De bloemen zijn meestal blauw, maar ook wit, roze en paars komen voor. Het zijn bolgewassen, die meestal in het voorjaar bloeien, maar er zijn ook enkele herfstsoorten bekend.
Paardenstaarten zijn kruiden met holle stengels, al dan niet met zijtakken in kransen. De bladeren staan in kransen en zijn tot een kokertje vergroeid. De sporendoosjes (sporangia) staan bijeen in aren (strobili) aan het uiteinde van de stengels. Meestal zijn alle sporen gelijk in grootte (homospoor).
Paardenstaarten zijn land- en moerasplanten. Ze worden meestal niet hoger dan één meter, op één soort in Mexico na (Equisetum giganteum) die 12 meter hoog kan worden.
In Nederland komen in het wild acht soorten en enkele bastaarden voor, waaronder Heermoes en Schaafstro.
(Bron: http://www.natuurinformatie.nl)
Ik zag Roodborsttapuiten en Witte kwikstaarten. Uiteraard zag ik nog een meer vogels. De Graspieper liet zich het meest zien en horen. Het is echt prachtig als die zingend omhoog vliegen en als een parachuutje naar beneden komen.
Bij de Koniks liepen vrolijk 2 veulens. Dat was heel leuk om te zien. Die moeten dit jaar geboren zijn.