In deze rare tijd is er niet veel mogelijk om te doen, maar gelukkig kunnen we altijd nog de natuur in. Gisterenmiddag heb ik dat weer gedaan. Het was prachtig weer en ik heb de keuze uit redelijk wat natuurgebieden hier in de buurt. Deze keer koos ik voor het Prielenbos.
Het Prielenbos ligt aan de noordkant van Zoetermeer en wordt ook wel een moerasbos genoemd, het is er erg drassig. De paden zijn redelijk droog en in een deel loop je over houten vlonders.
Dit drassige bos is ontstaan door de afgraving van de Zoetermeerse Plas. Op dit stuk werd de klei neer gespoten afkomstig van de afgraving.
Na verloop van tijd klonk de klei in en ontstonden er geulen en kreken, in oud Nederlandsch worden dat “prielen” genoemd. Zo is het Prielenbos aan zijn naam gekomen. Het is wel aan te raden om waterdichte schoenen of laarzen aan te trekken als je daar gaat wandelen.
Ik werd al meteen begroet door de roep van de grote bonte specht. Tijdens de wandeling zag ik veel verschillende mossen op de bomen. Jammer genoeg weet ik niet zoveel van mossen, maar ik heb genoten van de hoeveelheid en alle vormen die ze hebben. Hier en daar waren ook nog een paar paddenstoelen en zwammen te zien, maar die waren al aan hun eind.
Qua vogels was het rustig. Een enkel winterkoninkje liet zich horen en ook even snel zien en een paar koolmezen zaten elkaar druk achterna. En niet te vergeten de mooie gaai, die even voor mij in een boom ging zitten.
Het was heerlijk genieten in het bos.
