Een aantal weken geleden ontving ik een bericht van Bram van Team Tureluurs, of ik samen het hun op 24 april een excursie wilde begeleiden, bij de Lepelaarsplassen en in de Oostvaardersplassen. Eén van hun teamleden was die dag verhinderd. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Natuurlijk wilde ik dat.
Team Tureluurs is een team die al een paar jaar meedoen met de Texel Big Day Daar heb ik ze ook leren kennen.
Ze gaan ook dit jaar weer 24 uur vogelen en je kan ze sponseren. Super leuk. Ik wil iedereen oproepen om dat te doen.
Gisteren was het verzamelen in Almere bij de Lepelaarsplassen. Een grote plas en een groot stuk nat grasland, ingesloten tussen Almere en het Markermeer. We verwachtten daar veel watervogels te zien. De groepjes werden gemaakt en ik ging met mijn groepje richting de natte graslanden.
Daar hoorden we meteen al veel vogels, zoals de fitis, tjiftjaf en zanglijster. De wandeling ging via een pad omgeven door riet en daar werden ook de nodige rietvogels gehoord, de rietzanger en snor waren uitbundig aan het zingen. En uit de struiken die we tegenkwamen kwam het vrolijke lied van de zwartkop. De rietzangers waren goed vertegenwoordigd, want bijna om de 10 meter hoorden we er één zingen. Zo’n duidelijke zang vol met trillertjes en snelle fluittonen. Maar ook de fitissen en tjiftjafs lieten zich goed horen.
Bij een kijkscherm zijn we over de graslanden gaan kijken en zagen we veel vogels. Wintertalingen, lepelaars, slobeenden, groenpootruiters, pijlstaarten, bontbekplevier, kleine plevier en we zagen ook een zwarte ruiter die al prachtig in zijn zwarte zomerkleed getooid was. Om er maar een paar te noemen.
Nadat iedereen de vele vogels hadden gezien, zijn we verder gelopen en weer hoorden we veel rietzangers en zwartkoppen. Bij een ander kijkscherm zagen we redelijk dezelfde vogels, maar hier zagen we ook een groepje kemphanen. De mannetjes hadden al prachtige kleuren. Het duurt waarschijnlijk niet zo lang voordat ze hun prachtkleed krijgen. Inmiddels was een andere teamlid met zijn deelnemers ook bij het scherm aangekomen.
Er was ons verteld dat vlakbij de auto’s een paar steltkluten zouden zitten. Die wilden we zien natuurlijk.
Terwijl we daar naartoe lopen, horen we uit het riet de mooie zang van de kleine karekiet komen. Rustiger en mooiere klanken dan de rietzanger.
De stelkluten werden snel gevonden en de deelnemers hebben ze goed kunnen bekijken. Geweldig.
Bij de auto’s kwamen we één van de andere teamleden en zijn groepje tegen en hij vertelde ons dat bij het verzamelpunt een bosruiter zat. Die wilden we natuurlijk ook zien. Daar aangekomen de scoop neergezet en kijken waar hij zou zitten. En ja hoor, daar zagen we hem. Ook deze hebben de deelnemers goed kunnen zien.
En terwijl we de plas nog verder afzoeken, hoor ik iemand vragen; Is dat een zeearend? Ik kijk meteen die kant op, met mijn verrekijker, en ja, dat was inderdaad een zeearend die ver boven de bomen vloog. Gaaf!
Via het uitkijkpunt bij het Jan van de Boschpad, waar we ons zelf meegebrachte broodjes hebben gegeten en we ver over de vlakte van de Oostvaardersplassen konden kijken, zijn we naar het bezoekerscentrum van de Oostvaardersplassen gegaan. Daar kwamen we de andere teamleden ook tegen.
Met gepaste afstand hebben we de wandeling naar kijkhut de Zeearend gemaakt. Daar hebben we veel kunnen zien, zoals de bruine kiekendief, vele soorten eenden, groenpootruiters, kemphanen en een groep dwergmeeuwen. Dat was heel gaaf. De enthousiaste deelnemers werden daardoor nog enthousiaster. Bijna alle deelnemers namen na een tijdje afscheid en we bleven met alleen de teamleden en een paar deelnemers over. Op de weg terug naar de auto kwam een beflijster over vliegen en ging prachtig op een dode boom zitten. Langzaam ben ik iets terug gelopen en heb ik hem prachtig kunnen fotograferen. Daar was ik heel blij mee. En iedereen heeft hem goed kunnen bekijken.
Alle teamleden besloten om nog even naar de Grote Praambult te gaan. Een hoog uitkijkpunt aan de rand van de Oostvaardersplassen. Met 4 man zaten we, ieder met zijn eigen telescoop, te kijken of we wat bijzonders zagen. Ik zag een grote groep brandganzen die ik ben gaan afzoeken, want wie weet zit er wel wat bijzonders tussen. Ik zag 2 ganzen die er iets anders uitzagen. Een grote witte streep op de flank, waar ik al enthousiast van werd en toen ik ze beter bekeek zag ik ook de rode hals. Ja, dit waren roodhalsganzen. Supergaaf!
Dat was een verschrikkelijk gave afsluiting van een prachtige dag. Met een grote glimlach reed ik naar huis.
