De vogelexcursie van vandaag heet niet voor niets “Vogeltrek in de polder”.
Deze excursie vond plaats in mijn geliefde Nieuwe Driemanspolder. Het hele jaar zijn hier vogels aanwezig. Natuurlijk zijn er een aantal weggetrokken, maar daar komen in de trektijd wel weer anderen voor in de plaats.
De excursie ging langs een pad wat links en rechts begroeid is met rode klaver. Aan de linkerkant groeit ook veel wilde cichorei. Prachtige blauw/paarse bloemen die veel bezocht worden door bijen en hommels.
Op dit pad moet je ook goed kijken waar je je voeten neerzet, want het krioelt er van de naaktslakken.
Op het pad een plek uitgezocht waar we één van de grote plassen goed konden bekijken en daar zaten heel erg veel meerkoeten. Zo ver je kon zien, zaten er meerkoeten en een paar knobbelzwanen. Met de telescoop konden we nog een paar andere vogels waarnemen. En terwijl ik wat over de aanwezige visdiefjes sta te vertellen, meldt er zich 1 en blijft dicht in de buurt vliegen. Dat was erg aardig van die visdief.
Je kan daar heel lang blijven staan en over de plas turen, maar dat deden we niet. We wilden natuurlijk meer zien.
Bij de volgende plas zagen we zeker 20 watersnippen. Heel gaaf om zoveel watersnippen bij elkaar te zien en er zwommen ook een paar dodaars in de buurt van de watersnippen.
Bij een brugje zijn we blijven staan. Daar was een geoorde fuut bezig zijn jong te voeren en zagen we de watersnippen opvliegen. Ze vlogen een paar rondjes en gingen weer zitten.
In een struik zagen we beweging. Wat zou dat kunnen zijn? Daar was de vogel en deze ging mooi in het zicht zitten. Dat was de rietgors. Prachtige tekening in het verenkleed.
Er vlogen veel vlinders rond. Veel witte vlinders. Soms gingen ze even zitten en konden we zien welke het was. Dat waren klein geaderd witjes. Heel mooi met die gepoederde aders in hun vleugels.
En zo staan we naar de vogels te kijken en willen verder lopen, maar zien dan op nog geen 3 meter van ons af een haas zitten. Deze liet zich niet door ons storen en bleef gewoon lekker door eten. We zijn daar even blijven staan en hebben hem rustig staan bekijken. Zelfs toen wij weer verder liepen, bleef hij gewoon zitten.
Ook kwamen we nog een paar paardenbijters tegen. Prachtige blauw/zwarte libellen. Die bleven soms echt op een armlengte afstand vliegen.
Tegen het eind van de excursie zagen we nog een kleine zilverreiger zitten en een stuk of 7 torenvalken die in de lucht om elkaar heen vlogen. Misschien een gezin?
Maar de mooiste soort die we tijdens deze vogelexcursie zijn tegengekomen was geen vogel. Het was een vlinder. En niet zomaar een vlinder, maar dat was de oranje luzernevlinder. Dat is geen zeldzaamheid, maar is wel schaars. Daar leek het even niet op als je er 6 ziet rondfladderen. Maar dat was wel heel erg gaaf. Voor mij de eerste keer dat ik die heb gezien.
Afsluitend met een kop koffie en een koek, kreeg ik te horen dat het zeer geslaagd was. Altijd leuk om te horen.
Denk je nou na het lezen van deze blog, dit wil ik ook wel eens meemaken. Kijk dan in mijn agenda en geef je op voor een excursie.
