Het is alweer even geleden dat ik naar de Balij ben geweest en dan specifiek het libellenreservaat, wat daar een deel van is.
Deze mooie avond vond ik het een geschikte avond om daar weer eens te gaan kijken. De zon was uiteraard aan het zakken, maar hier en daar bescheen de zon de aanwezige heuveltjes.
Eerst maar een wandeling langs het riet gemaakt. Een enkele libel vloog over het water. Jammer, hij vloog te snel weg, om te zien welke het was. Een juffer vloog voor mij uit om uiteindelijk tegen de zon in te vliegen. Wat een prachtige schittering op zijn vleugels gaf.
Uit het riet klonk de zang van een kleine karekiet en verderop zaten 2 tjiftjaffen tegen elkaar in te zingen.
De toppen van de heuveltjes baden in het zonlicht en ik wilde wel eens weten of daar wat vlinders zaten.
Omhoog lopend, op één van de heuveltjes, viel mij de grote hoeveelheid soldaatjes op op de wilde peen. Maar niet alleen daarop, bijna overal waar ik keek, zag ik soldaatjes. Bruine zandoogjes vlogen op en dat waren ook de enige vlinders die ik zag. Terwijl een zanglijster zijn repeterende, roepende zang voortbrengt, fotografeer ik 2 parende bruine zandoogjes. Het is werkelijk genieten.
Afdalend loop ik het zonlicht weer uit en beklim een 2e heuvel in het zonlicht. Ook hier zie ik veel hooibeestjes en soldaatjes, maar ook een sint-jansvlinder, die ontspannen op knoopkruid zit.
Veel bijen doen zich tegoed aan de vele bloemen die in bloei staan, zoals de witte honingklaver en de witte en rode klaver. De zon zakt verder en de tjiftjaffen houden op met zingen. Nu is het de beurt aan de merel, die het hoogste lied gaat zingen.
Ik loop nog een stukje door het reservaat en zie prachtige roze bloemen. Dat blijkt kattendoorn te zijn.
Hier en daar staan nog een paar klaprozen en de bekende roze bloemen van het kaasjeskruid herken ik.
Teruglopend naar de auto, merk ik dat de natuur in rust gaat. Een bruine kikker laat zich nog horen, een paar gierzwaluwen gieren, hoog in de lucht over mij heen en de vrouwtjes wilde eenden zitten tussen de rode klaver met hun kop diep in de veren. Tijd voor mij ook om in rust te gaan.