De Marker Wadden

De Marker Wadden bezoeken stond al een tijdje op mijn lijstje. En nu was het daar tijd voor. Op de website van Fogol staan veel excursies naar dat prachtige gebied. Ik had voor gisteren dinsdag 14 september een excursie geboekt.
Vertrek was 09:30 uur vanaf Enkhuizen. Ik wilde natuurlijk wel op tijd zijn dus ben vroeg van huis gegaan en parkeerde de auto om 08:30 uur. Na een beetje rondgelopen te hebben in de haven, mocht ik om 09:00 uur aan boord van een prachtige koftjalk, genaamd Schuttevaer. I.v.m. de coronaregels, kreeg iedereen een plek toegewezen. Ik had een mooie plek langs de reling. Daarvandaan had ik goed zicht over bakboord(links) en stuurboord(rechts) van de boot. Toen iedereen aan boord was werd er eerst iets over de boot verteld en de regels aan boord. Dan was het tijd om de trossen los te gooien en te vertrekken. Debby Doodeman, de excursieleider en eigenaar van Fogol, vertelde wat over het eiland waar wij zouden gaan wandelen.
De route die wij zouden gaan volgen en welke vogels wij mogelijk tegen zouden kunnen gaan komen.
Alvorens wij vanaf Enkhuizen naar het Markermeer konden varen, moesten we eerst door het eerste naviduct ter wereld, Naviduct Krabbersgat. Dit is een aquaduct met een schutsluis.
Bij het ingaan van de sluis zagen we een aantal grote zilverreigers en op een paal zat een pontische meeuw.
Weer uit de sluis varend, hoorden we uit de struiken de explosieve zang van de cetti’s zanger. Een prachtig en zeer herkenbaar geluid.
We kwamen op open water en de zeilen moesten worden gehesen. Een ieder die wilde helpen was welkom. Ook ik stond aan het touw te trekken om het zeil te hijsen. Erg leuk en ook wel fijn dat er ervaren zeilers onder de deelnemers waren. Wanneer alle zeilen waren gehesen konden we genieten van een heerlijke zeiltocht. Het weer werkte goed mee, dus het was genieten op het water. Na ongeveer 1,5 uur kwamen we bij de Marker Wadden aan. De zeilen werden gestreken. Terwijl de schipper de boot afmeerde werden de eerste groenpootruiters in vlucht gezien. En in de haven zwom een tafeleend, naast de kuifeendjes en meerkoeten.
Tijd om van boord te gaan en het eiland te gaan ontdekken. Een paar mensen gingen zelf op ontdekkingstocht meer een grotere groep ging met Debby mee. Ook ik ben met Debby meegelopen. Ik ken het eiland nog niet en zij weet wel ongeveer waar leuke vogels zitten.
Witte kwikstaarten vlogen luid roepend over ons heen en vanuit het riet hoorden we het bekende “belletje” van de baardmannetjes. Vele malen hebben we die gehoord en ook redelijk wat jonge vogels zien vliegen boven het riet en over het pad. Erg leuk.
Naast een plas werden de telescopen geïnstalleerd en gekeken wat daar voor vogels zaten. Krakeenden, wintertalingen, watersnippen, rosse grutto’s, een kemphaan en een lepelaar werden gezien.
Hoog over ons heen vloog een zilverplevier, luid roepend.
Verder lopend hoorden we op verschillende plekken uit het riet het geluid van wat lijkt op een speenvarken. Het onmiskenbare geluid van de waterral. De wilde iedereen wel zien natuurlijk, maar dat is bijna onmogelijk, Deze schuchtere vogels laten zich bijna nooit zien en blijven verscholen in het riet. Totdat we een openstuk in het riet zien en wat loopt daar langs de rand te scharellen? Een waterral. Hoe gaaf is dat?
Er valt veel te zien en we moeten op tijd terug zijn bij de boot, dus we lopen weer verder. Op een volgende plas staat een grote zilverreiger en om hem heen lopen bonte strandlopers en bontbekplevieren. Ook hier weer veel wintertalingen en wat grauwe ganzen. De groep loopt verder en ik blijf samen met iemand achter. Dan lopen wij ook verder en zien in de verte een roofvogel. Beide pakken we onzen verrekijker en zeggen bijna in koor, bruine kiekendief.
De groep is te ver weg om ze te roepen. Dan maar maar even de telefoon pakken en Debby bellen om ze op de bruine kiekendief te wijzen. Dat werd zeer op prijs gesteld.
Bij de groep aangekomen zag ik waar zij naar stonden te kijken. Op het slik in de verte zaten een paar reuzensterns. Volwassen en juvenielen door elkaar heen. Ook zaten er 2 visdiefjes. Konden we mooi het verschil in grote zien.
Ineens roept Debby dat ze een smelleken ziet zitten in een tak die uit het water steekt. Alle telescopen worden daarop gericht en we hebben hem goed kunnen zien. Daarna vloog hij weg.
We gaan weer verder en horen onderweg weer redelijk veel baardmannetjes. Bij een andere plas zien we rosse grutto’s, bonte strandlopers, botbekplevieren en kleine strandlopers.
Dan is het echt tijd om richting de boot te lopen. Onderweg zien we nog 4 casarca’s. Hele herkenbare eend met zijn oranjebruine lijf en roomkleurige kop.
We zijn mooi op tijd bij de boot en wanneer iedereen weer op zijn plek zit vertrekken we weer. We werden uitgezwaaid door een bruine kiekendief die in de verte vloog en een pontische meeuw die langs de uitgang van de haven zwom.
De zeilen werden weer gehesen en we zetten koers naar Enkhuizen. Waar we eerst weer door de sluis moeten. En we een geringde pontische meeuw zien. Dat is er één die Debby daar vaker ziet.
Het weer is iets omgeslagen en is niet zo zonnig meer. Er hangt wat sluierbewolking voor de zon en het koelt daardoor wat af. Maar we hebben het verder erg getroffen met het weer.
Het was een superleuke excursie en is zeker voor herhaling vatbaar.
Dank je wel Debby(Fogol) en de bemanning van de Schuttevaer